İçinde ANE geçen 11 harfli kelimeler

İçinde ane olan 11 harfli 44 kelime var. İçerisinde ANE bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ane olan kelimeler listesine ya da Sonu ane ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A E N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

AN, EN, NE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

CANSİPARANE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [zarf] Canını verircesine, özveriyle
   • "Çopur Apti, maksat uğruna cansiparane çalışmaktadır ." (Refik Halit Karay)

NEZARETHANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gözaltına alınan kimselerin konulduğu yer, nezaret
   • "Emniyet müdürlüğünde nezarethane dedikleri yerdi burası." (Çetin Altan)

GÜMÜŞHANELİ

...

DİVANELEŞME

1. [isim] Divaneleşmek işi

MUZAFFERANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Muzafferce

KAHVEHANECİ

1. [isim] Kahvehane işleten kimse

KALAVRAHANE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Kundura atölyesi

AKILDANELİK

...

MİSAFİRHANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Konukevi
2. Yolcuların konakladıkları han, kervansaray vb

PLANETARYUM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Gökevi

EFSANEVİLİK

...

MEVLEVİHANE

...

KİREMİTHANE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Kiremit yapılan yer

BULAŞIKHANE

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [isim] Kışla, okul, otel vb. yerlerde bulaşık yıkamaya ayrılan özel bölüm

HUMBARAHANE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Humbara yapılan fabrika, kumbarahane
2. Humbaracı yetiştirmek amacıyla 1739'da açılan ilk Türk askerî okullarından biri

SEFARETHANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Elçilik

SPONTANEİZM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kendiliğindencilik

MUAYENEHANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Hekimlerin hastalarını muayene ettikleri yer

KUMBARAHANE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Humbarahane

EMANETÇİLİK

1. [isim] Emanetçinin işi