Gö ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında gö olan 5 harfli 44 kelime var. Gö ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde gö olan kelimeler listesine ya da sonu gö ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında gö bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GÖNYE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Dik açıları ölçmeye ve çizmeye yarayan dik üçgen biçiminde araç

GÖĞEM

1. [isim] Yeşile çalan mor renk
2. [sıfat] Bu renkte olan

GÖLET

1. [isim] Birikinti suların sulamak amacıyla genellikle bir set ardında toplandığı küçük göl, gölcük, gölek, büvet, büğet
2. İçinde ham deri ıslatılan taş havuz

GÖĞÜS

1. [isim] Vücudun boyunla karın arasında bulunan ve kalp, akciğer vb. organları içine alan bölümü, sine
   • "Göğüs bağır açık, ellerinde pankartlarla yürütüyorlar bu savaşı." (Necati Cumalı)
   • "Birdenbire sustu ve göğüs geçirdi, hüzün, dertlenme derecesini bulmuştu." (Tarık Buğra)
   • "Hayatın lezzetleri içinde yüzen bizler, elbette geçici birçok zahmetlere katlanmaya ve birçok zorluklara göğüs germeye mecburduk." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Ben, onun hatırı ve hatırası için daha ağırlarına da göğüs verirdim." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bu vücut bölümünün ön tarafı, sırt karşıtı
   • "Genç ve meçhul kadın çocuğunu göğsüne basarak girdi." (Aka Gündüz)
   • "Öteden beri yola yüzü yoktu. Hele yokuşları karşıdan gördüğü vakit göğsü tıkanırdı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Kim bilir, bu erkek, kadınların zaafı ile göğsünü gere gere kaç kere istihza etmiştir." (Hüseyin Cahit Yalçın)
3. Bu bölümün içindeki organlar
4. Meme
   • "Vücudumun etliliğinden, göğsümün dolgunluğundan, elbiselerim dar gelirdi." (Sermet Muhtar Alus)

GÖBEK

1. [isim] İnsan ve memeli hayvanlarda göbek bağının düşmesinden sonra karnın ortasında bulunan çukurluk
   • "Düğmeleri birer birer açtı göbeğine dek." (Zeyyat Selimoğlu)
   • "Dillere destan olan oturak âlemlerinde göbeği atan, erkek değil, kadındır." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Meclisten geçirinceye kadar göbeğim çatlamıştı." (Halide Edip Adıvar)
2. Yağ bağlamış şişman karın
   • "Göbeğini eritmek için her sabah bir saat yol yürür."
   • "Dolmuştan inince bir yandan saatine bakar, bir yandan da göbek atarmış, daha bir saat var, diye." (Haldun Taner)
3. Şehir, ülke vb.nin orta kısmı
   • "İsviçre'nin göbeğinde, nerde ise bilmem kaçıncı Türk Moskof muharebesi patlamak üzere idi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
4. Bazı sebze ve meyvelerin orta kısmı
5. Bahçe, halı, tavan, tepsi vb. süslü şeylerin ortalarındaki biçim
   • "Bu halının göbeği pek zarif."
6. Hızı azaltarak trafiği yönetmek amacıyla bir kavşağın girişine yerleştirilen çember veya üçgen biçimindeki ada
7. Kağnı tekerleğinin ortası, araba tekerleğinin dingil geçen yeri
8. Değirmen taşının ortası
9. Kilitleme sistemlerinde, anahtar dişlerinin tam olarak birbirine oturduğu pirinç yuva
10. Dölütte, yumurtanın dölüt dışında kalan bölümlerle ilişkisini sağlayan organların çıktığı yer
11. Kuşak, nesil, batın
    • "Temiz bir isim, züğürt evlatlarda ancak bir, nihayet iki göbek dayanabilir." (Reşat Nuri Güntekin)
12. Ön ve arka tekerlerin ortasına oturtulmuş mil üzerinde dönen ve teker tellerinin takılmasına yarayan parça

GÖMME

1. [isim] Gömmek işi
2. Defnetme, tedfin
3. Mayalı, mayasız, yağlı veya yağsız olarak yapılan bir tür kül pidesi
4. Güzün veya kışın ekilen ekin
5. [sıfat] Üzerinde bulunduğu yüzeyin içine gömülmüş olan
   • "Gömme banyo. Gömme dolap."

GÖZDE

1. [sıfat] Benzerleri arasında nitelikleri sebebiyle üstün tutulan, beğenilen, önem verilen (kimse veya şey)
   • "Türkü tabii o zamanlar en gözde bir meslek olan ve kızının kabul ettiği 'Kâtibim' türküsü ile biterdi." (Halide Edip Adıvar)
2. [isim] Önemli bir kimsenin beğendiği kadın

GÖLGE

1. [isim] Saydam olmayan bir cisim tarafından ışığın engellenmesiyle ışıklı yerde oluşan karanlık
   • "Etrafına gölge salmayan, yemiş vermeyen hangi kütük baltadan kurtulur?" (Halide Edip Adıvar)
   • "... bu iki yazarın usta hikâyeci vasıflarına gölge düşürmüştür." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "O bir gölge gibi kalkıp gittiği zaman farkında olmadım." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Enişte, delikanlıları gölgede bırakacak kadar çalıştı; hâlâ ayak üstünde." (Sermet Muhtar Alus)
2. Güneş ışınlarından korunacak yer
   • "Sakın kesme, gölgesinde yorgun çiftçi dinlensin." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Gölge etme, başka ihsan istemem." (Diyojen)
3. Ne olduğu anlaşılamayan karaltı, silüet
   • "Pencereden dışarıya bir gölge çıktı, arkasından seğirttiler." (Aka Gündüz)
4. Resimde bir şekli cisimlendirmek için, onun ışık almaması gereken yerlerine vurulan az çok koyu renk
5. Röfle
6. Yetkisi olmadığı hâlde etkili olan
   • "Gölge başkan. Gölge kabine."
7. Birinin yanından hiç ayrılmayan kimse
8. Koruma, kayırma himaye
   • "Onun gölgesi altında yaşıyor."

GÖBEL

1. [isim] Kimsesiz, başıboş çocuk
2. Yaramaz çocuk
3. Sınırları ayırmak için tarla kenarlarında yapılan toprak tepecikler

GÖMÜK

1. [sıfat] Gömülmüş olan, gömülü

GÖRME

1. [isim] Görmek işi, rüyet

GÖREV

1. [isim] Bir nesne veya bir kimsenin yaptığı iş
   • "Hâkimler ve savcılar kanunda belirtilenlerden başka resmî ve özel hiçbir görev alamazlar." (Anayasa)
   • "Umutlu da olsam, umutsuz da olsam, görev bildiğim işi yerine getiririm." (Melih Cevdet Anday)
   • "Cumhurbaşkanının geçici olarak görevinden ayrılması hâllerinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı vekillik eder." (Anayasa)
2. İşlev
3. Resmî iş, vazife
   • "Cavit Bey, görevi ona verdiği gün, Abdi Bey çok sevinmişti." (Atilla İlhan)
4. Bir cümlede bir dil biriminin öbür birimlerle ilişkisi aracılığıyla yerine getirdiği iş
5. Bir organ veya hücrenin yaptığı iş
6. Bir değerin başka değerlerle olan ilişkisi

GÖMÜT

1. [isim] Mezar, metfen, kabir, makber, sin

GÖDEN

1. [isim] Kalın bağırsağın son bölümü, göden bağırsağı, rektum
2. İşkembe
3. Hayvanın midesi

GÖCEN

1. [isim] Tavşan yavrusu
2. Kedi, köpek yavrusu
3. Domuz yavrusu

GÖZLÜ

1. [sıfat] Gözü olan
2. Herhangi bir biçimde veya renkte gözü olan
   • "İri gözlü. Yeşil gözlü."
3. Bölmesi veya gözleri olan
   • "Bu masa üç gözlüdür."
4. Deliği olan
   • "Sık gözlü kalbur."

GÖÇÜK

1. [isim] Çökmüş, kaymış toprak, çöküntü, yıkıntı
2. Kaya veya cevherin kendi kendine yer altına doğru çökmesi

GÖMEÇ

...

GÖZGÜ

1. [isim] Ayna

GÖDEŞ

1. [sıfat] Semiz, etli