Gen ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında gen olan 7 harfli 14 kelime var. Gen ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde gen olan kelimeler listesine ya da sonu gen ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında gen bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E G N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

GEN

2 Harfli Kelimeler

EN, GE, NE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GENİŞÇE

1. [sıfat] Biraz geniş
   • "Babam bu güvercinlere, gaz sandıklarından genişçe bir yuva yaptı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Buluştuk, görüştük, daha da genişçe konuşmak için beni evine, akşam yemeğine götürdü." (Memduh Şevket Esendal)

GENELGE

1. [isim] Yasa ve yönetmeliklerin uygulanmasında yol göstermek, herhangi bir konuda aydınlatmak, dikkat çekmek üzere ilgililere gönderilen yazı, tamim, sirküler
   • "İki gün sonra yönetici bir genelge yayımladı." (Çetin Altan)

GENOTİP

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bakınız soy yapısı

GENSORU

1. [isim] Türkiye Büyük Millet Meclisinde başbakana veya bakanlardan birine, milletvekilleri tarafından açılan ve sonunda soruşturma yapılması istenebilen soru, istizah
   • "Türkiye Büyük Millet Meclisi genel görüşme, gensoru ve meclis soruşturması yollarıyla denetleme yetkisini kullanır." (Anayasa)

GENELEV

1. [isim] Genel kadınların erkek kabul ettikleri yer, aşağı mahalle, kırmızıfener, koltuk, kerhane, umumhane

GENERAL

Kelime Kökeni : Almanca

1. [isim] Kara ve hava kuvvetlerinde albaylıktan sonra gelen ve mareşalliğe kadar olan yüksek rütbeli subaylara verilen genel ad

GENOSİT

1. [isim] Jenosit

GENÇTEN

1. [sıfat] Genç sayılan (kimse)
   • "Ev sahibi Hacı Ali'yi tanıdım. Gençten bir adamdı." (Yusuf Ziya Ortaç)

GENELME

1. [isim] Genelmek işi

GENETİK

Kelime Kökeni : Almanca

1. [isim] Kalıtım bilimi

GENÇLİK

1. [isim] Genç olma durumu, ihtiyarlık karşıtı
   • "İlk gençliğinde at delisiydi." (Necati Cumalı)
2. İnsan hayatının ergenlikle orta yaş arasındaki dönemi
   • "Belki babam da gençliğinde Valantino'ya benziyordu." (Memduh Şevket Esendal)
3. Genç insanların bütünü
   • "O gençliğin politikaya katılması yüzünden Balkan Harbine girmişiz." (Falih Rıfkı Atay)
4. Genç bir kimsenin tutumu, toyluk, deneyimsizlik
   • "Gençliğimi kapının eşiğinde bırakıp eve giriyorum." (Yusuf Ziya Ortaç)

GENİTİF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Tamlayan durumu

GENELCİ

1. [isim] Genele uygun davranan kimse

GENİTAL

...