Ev

  1. [isim] Yalnız bir ailenin oturabileceği biçimde yapılmış yapı
    • "Annemden kalma bir evim vardı. Onu rehine koyarak bir ev tuttuk." (Ömer Seyfettin)
    • "Hiç evlenmeyen kız olur muymuş, evde kalmış mı dedirtecen kendine?" (Emine Işınsu)
    • "Evlerden ırak, dağ gibi delikanlı iki günde devrildi gitti."
  2. Bir kimsenin veya ailenin içinde yaşadığı yer, konut, hane
    • "Ana oğul, yeni kiraladıkları eve bir pazar günü taşındılar." (Necati Cumalı)
    • "Öğrencilerin bir bölümü, ilk yılı yurtta geçirse bile ikinci yıldan başlayarak eve çıkmayı yeğler." (Ahmet Cemal)
  3. Aile
    • "Evine bağlı bir adam."
  4. Soy, nesil

Kelime Anlamı Kaynağı : Türk Dil Kurumu (TDK) Güncel Türkçe Sözlüğü

Şunlara da göz atmak isteyebilirsiniz:

Ev kelimesi baş harfi e son harfi v olan bir kelime.Başında e sonunda v olan kelimenin birinci harfi e , ikinci harfi v . Başı e sonu v olan 2 harfli kelime.

E V Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EV, VE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.