El ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda el olan 5 harfli 69 kelime var. EL ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde el olan kelimeler listesine ya da başında el olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E L Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EL, LE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DÖNEL

1. [sıfat] Kendi ekseni çevresinde dönerek oluşmuş
   • "Dönel koni. Dönel silindir."

ÖZNEL

1. [sıfat] Özneye ilişkin olan, öznede oluşan, nesnelerin gerçeğine değil, bireyin düşünce ve duygularına dayanan, enfüsi, subjektif, nesnel karşıtı
   • "Bence bunu düşünelim ve ortaya çıkacak öznel davranışımızı içtenlikle dile getirelim." (Melih Cevdet Anday)

SÖKEL

1. [sıfat] Sakat (kimse), malul
2. Güçsüz
3. Hasta

TİKEL

1. [sıfat] Cüzi, kısmi
   • "Bizim sinemamıza getirdiği özel, tikel duyarlığın sanki ayırtında bile değildi." (Selim İleri)
2. Bir türün bütün bireylerine değil de bir veya birkaç bireyine ilişkin olan, cüzi, tümel karşıtı

ŞAPEL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kilisecik
2. Büyük kiliselerin içinde bir azizin adına ayrılmış küçük ibadet yeri

MOTEL

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Motorlu taşıtlarla yolculuk edenlerin barınmalarını, arabalarını park etmelerini ve başka gereksinimlerini karşılamak için işlek kara yolları üzerinde yapılmış otel

KEVEL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kuzu veya koyun postundan yapılmış kürk

ÖNSEL

1. [sıfat] Hiçbir denemeye dayanmayan ve akıl yordamıyla bulunup ortaya konan, apriori

DÜBEL

Kelime Kökeni : Almanca

1. [isim] Vidanın daha sağlam yerleşmesi için duvarlarda açılan deliğe önceden çakılan plastik yuva
2. 4-20 mm çaplarında, uçları yarık ve tırtıllı, baş tarafı uca doğru daralan delikli, orta sert veya sert plastikten yapılmış özel kavela

ETSEL

1. [sıfat] Ete ait
2. Cinselliğe ait
   • "Zavallı geçkin kız, yerleşik ahlâk kurallarının dışında etsel duyarlığa yaklaşırsa, başına bunların geleceğini düşünüyordu." (Selim İleri)

ÜSTEL

1. [sıfat] Üstü olan

LAMEL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Mikroskopla yapılan incelemede bazen lamların üstüne kapatılan dört köşe, küçük ve ince cam parçası
2. Çok ince tabaka

REÇEL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Meyvelerin şekerle kaynatılmasıyla hazırlanan tatlı
   • "Onlar kahve, süt hatta kışın salep içmeyi, zeytin, peynir, reçel ve ekmek yemeyi tercih ederler." (Abdülhak Şinasi Hisar)

ÇEKEL

1. [isim] Küçük çapa
2. Üvendirenin alt ucunda bulunan, pulluğa yapışan toprağı ayırmaya yarayan demir bölüm

TEKEL

1. [isim] Bir malın yapımının yalnızca bir kuruluşun elinde bulunduğu durum, inhisar, monopol
   • "Türkiye'de bazı içkiler tekel maddeleridir."
2. Devletin herhangi bir üretim alanını elinde tutması, satışı tek elden yönetmesi ve fiyata hâkim olması durumu, inhisar, monopol
3. Bir kişi veya kuruluşun herhangi bir alanda kazandığı büyük güç
   • "Özel yalıların tekelinden kurtarılan yeni kıyılar da halkın denizle buluşmasını sağlayacak." (Haldun Taner)

REMEL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Aruz ölçülerinden biri
2. Klasik Türk müziğinde bir usul

ENGEL

1. [isim] Bir şeyin gerçekleşmesini önleyen sebep, mâni, mahzur, müşkül, pürüz, mânia, handikap
   • "Bürokratik engelleri ortadan kaldıracak bir formül aradık ve bulduk." (Haldun Taner)
   • "Yabancı gitmek isteyince ikisi birden engel oldular." (Nezihe Araz)
2. Hemzemin geçitlerde kara yolu güvenliğini sağlamak için kullanılan açılır kapanır düzenek, bariyer
3. Herhangi bir yolu kapamak için konulan nesne, bariyer
4. Kara yollarının kenarlarına yapılan korkuluk, bariyer
5. Engelli koşularda, her yarışçının üzerinden atlaması gereken tahta düzenek, bariyer

GÖBEL

1. [isim] Kimsesiz, başıboş çocuk
2. Yaramaz çocuk
3. Sınırları ayırmak için tarla kenarlarında yapılan toprak tepecikler

İLKEL

1. [sıfat] İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif
   • "İran'da ve Afganistan'da bu aşiretleri idare edenlerin ilkel planda kalmış menfaatleri var." (Çetin Altan)
2. Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif
3. [isim] Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad
4. Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz
5. Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif

TÖZEL

1. [sıfat] Tözle ilgili