Dü ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında dü olan 7 harfli 49 kelime var. Dü ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde dü olan kelimeler listesine ya da sonu dü ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında dü bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DÜŞÜRÜM

1. [isim] Düşürme işi veya durumu
2. Mallarda yapılan genel ucuzluk

DÜZGÜLÜ

1. [sıfat] Düzgüye uygun, normal

DÜALİZM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] İkicilik

DÜŞÜNÜŞ

1. [isim] Düşünme işi, mütalaa
   • "Bütün bu düşünüşler, Nihat'ı Muazzez'e olan kininden kurtaramıyordu." (Peyami Safa)
2. İnsanın, özellikle davranışlarına yön veren ahlak tutumu ve düşünme biçimi

DÜZENCE

1. [isim] Sıkı düzen, disiplin

DÜRÜMCÜ

...

DÜZEMEK

1. [-i] Herhangi bir karışımı istenilen orana göre hazırlamak, karışımın dozunu belirlemek

DÜZÜLME

1. [isim] Düzülmek işi veya durumu

DÜŞÜNME

1. [isim] Düşünmek durumu, tefekkür
2. Duyum ve izlenimlerden, tasarımlardan ayrı olarak aklın bağımsız ve kendine özgü durumu
3. Karşılaştırmalar yapma, ayırma, birleştirme, bağlantıları ve biçimleri kavrama yetisi

DÜZCELİ

...

DÜZELTİ

1. [isim] Düzeltme işi, tashih
2. Basılmakta olan bir eserin provaları üzerinde özel düzeltme işaretleriyle yanlışları gösterme

DÜZEYLİ

1. [sıfat] Belli bir düzeyi olan, seviyeli (kimse)

DÜZAYAK

1. [isim] Bir halk oyunu türü
2. [sıfat] İçinde merdiven veya inilip çıkılacak bölüm bulunmayan (ev, yol)

DÜNYACI

1. [isim] Bireysel katılımı önemli gören, dinin devletten ayrı ve özerk olmasını savunan kimse, sekülarist

DÜZENCİ

1. [sıfat] Düzen, hile yapan, hileci, oyunbaz, düzenbaz, entrikacı, dessas

DÜRÜLÜŞ

1. [isim] Dürülme işi veya biçimi

DÜŞÜNÜM

1. [isim] Düşün, fikir, ide

DÜŞLEME

1. [isim] Düşlemek işi
   • "Bir düşleme içinde olduğu her hâlinden belliydi, dalmış gitmişti." (Yahya Kemal)

DÜĞÜNCÜ

1. [isim] Düğün sahibi, toycu
2. Düğün çağrıcısı
3. Düğüne katılan kimse
   • "Düğüncüler akşama kadar güneş altında pişmiş, bıkmış, yanmış oldukları için rakı sofrasına pekçe sokuldular." (Memduh Şevket Esendal)

DÜDÜKÇÜ

1. [isim] Düdük yapan veya satan kimse