Aç ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda aç olan 5 harfli 37 kelime var. AÇ ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde aç olan kelimeler listesine ya da başında aç olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

REVAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sürüm
   • "Geniş pencereli, manzaralı salonlar revaçta." (Refik Halit Karay)
   • "Yememek herkesin elinden geldiği için sıskalaşmak revaç buldu." (Refik Halit Karay)
   • "Sakal ve bıyığın revaçta olduğu bir dönemden geçmedik değil!" (Haldun Taner)

İNTAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir işi sonuçlandırma, sona erdirme, bitirme

İHRAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çıkarma, dışarıya atma
2. Yurt dışına mal satma
   • "Partiden ihraç edildi."

SARAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Koşum ve eyer takımları yapan veya satan kimse
2. Koşum ve eyer takımlarını işleyen ve süsleyen kimse
3. Deri, muşamba vb.nden bavul, çanta yapan kimse

YUKAÇ

1. [isim] Yer katmanları kıvrımlarının tümsek bölümü, semer, ineç karşıtı

TIKAÇ

1. [isim] Herhangi bir şeyin delik veya ağzını tıkamaya yarayan nesne

ORTAÇ

1. [isim] Sıfat-fiil

KAYAÇ

1. [isim] Doğada büyük yer tutan, yer kabuğunun yapı gereci olan bir veya birkaç mineralden oluşan kütle, külte, porfir

DURAÇ

1. [isim] Kaide

VURAÇ

1. [isim] Raket

TOPAÇ

1. [isim] Çevresine ip sarılıp birden bırakılarak veya kamçı ile vurularak döndürülen koni biçiminde ucu sivri oyuncak
2. Kurşun borunun ağzını genişletmekte kullanılan bir tür ağaç tıkaç
3. Kayık küreğinin toparlakça yeri
4. Toparlak sepet veya küçük küfe

TOKAÇ

1. [isim] Çamaşır yıkarken kullanılan, tahtadan, yassı tokmak

HARAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir yerden, bir kimseden zorbalıkla alınan para
2. Osmanlı Devleti'nde Müslüman olmayanların devlete ödemekle yükümlü oldukları vergi
3. Osmanlı Türklerinde genellikle toprak sahiplerinden devletçe alınan vergi

ARKAÇ

1. [isim] Ağıl
2. Dağ sırtlarında davarların yatırıldığı düz, rüzgâr almayan kuytu yer

KULAÇ

1. [isim] Gerilerek açılmış iki kolun parmak uçları arasındaki uzaklık
   • "Hortum beş on kulaç ötemize yanaşmıştı." (Halikarnas Balıkçısı)

AYRAÇ

1. [isim] Cümle içinde geçen bir sözü, metin dışı tutmak için o sözün başına ve sonuna getirilen yay veya köşeli biçimde işaret, parantez

SIĞAÇ

...

KOŞAÇ

1. [isim] Ad cümlelerinde özne ile yüklemi birleştiren, yükleme güçlü ihtimal, olumluluk, olumsuzluk, süreklilik, kesinlik kavramları veren -dır / -dir eki veya değil kelimesi

YAMAÇ

1. [isim] Dağın veya tepenin herhangi bir yanı
   • "İndiğimiz yamacın eteğinde küçük ve eski bir köy var." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Ön, kat, huzur
   • "Kız, hele beri gel yamacıma." (Haldun Taner)

ARGAÇ

1. [isim] Dokuma tezgâhlarında enine atılan iplik, atkı