Ara ile biten 7 harfli kelimeler

Sonunda ara olan 7 harfli 22 kelime var. ARA ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ara olan kelimeler listesine ya da başında ara olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A A R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ARA

2 Harfli Kelimeler

AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

HUMBARA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Demir veya tunçtan dökülmüş, yuvarlak ve boş olan içine patlayıcı maddeler doldurulup havan topu veya el ile atılan yuvarlak bir tür bomba, kumbara

ZIMPARA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Çok sert alümin billurları kapsayan ve aşındırıcı olarak kullanılan doğal kaya

ANAPARA

1. [isim] İşletilen paranın faiz katılmamış bütünü

KAPKARA

1. [sıfat] Her yanı kara
   • "Dağlar kül rengi bir aydınlığın içinde kapkara yükseliyorlardı." (Tarık Buğra)
2. Kömür gibi kara, simsiyah
   • "Gözleri zeytin gibi kapkara mahalle kızı..." (Osman Cemal Kaygılı)

KUMBARA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Para biriktirmek için kullanılan, bozuk veya kâğıt para atılan deliği olan, metal, toprak, plastikten yapılmış küçük kap
2. Humbara

TAMZARA

1. [isim] Doğu Anadolu'da, toplu olarak oynanan bir halk oyunu
2. Bu oyunun müziği

ÇALPARA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Parmaklara takılıp çalınan zil veya buna benzer ses çıkarıcı araç
   • "Bet beniz solmuş, gözler büyümüş, kansız dudaklar aralık, alt üst dişler çalpara gibi birbirine vuruyor." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Açıklarda, kumluk alanlarda yaşayan ve ağları keserek balıkçılara zarar veren bir çeşit çağanoz (Portunus puber)
3. Gemi bordasında, pis suları dışarı akıtıp deniz suyunu, içeri almayan, tulumba içindeki özel kapak

HONİARA

...

MASKARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. Eğlendirici, sevimli, güldürücü, sevimli, soytarı, hoş
   • "Görseniz ne maskara şey!"
   • "Şu kendini bütün memlekete maskara eden münevver züppenin eksik tarafı millî şuurdan başka nedir?" (Orhan Seyfi Orhon)
   • "Hazır yemeğe tamah edip insanların maskarası olmanın âlemi var mı?" (Haldun Taner)
2. [isim] Karnaval maskesi
   • "Çocuk bir maskara satın aldı."
3. [isim] Kirpik boyası, rimel
4. Şerefsiz, onursuz, haysiyetsiz, rezil (kimse)
   • "Bırak şu maskarayı."

MASTARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İletki

HARHARA

...

GARGARA

1. [isim] Su veya ilaçlı sıvı ile ağız veya yutağı başı arkaya atıp solukla da sıvının yutulmasını engelleyerek çalkalama işi
2. Bu maksatla kullanılan ilaçlı sıvı

MANZARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bakışı, dikkati çeken her şey
2. Görünüş
   • "Boğaz'ın ucundan Karadeniz'e bir kapı gibi açılan manzara..." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
3. Konusu bir doğa veya şehir parçası olan resim, gravür veya desen, tablo
4. Durum
   • "Bu sade dekor ölümün manzarasını ulvi bir tablo gibi güzelleştirmişti." (Orhan Seyfi Orhon)

ZAMPARA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Sürekli kadın peşinde koşan, kadınlara düşkün (erkek), kadıncıl, keskin, zendost

KARKARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Uzun bacaklılardan, bataklık bölgelerde yaşayan, kışı sıcak ülkelerde geçiren, başı sorguçlu turna

YAYGARA

1. [isim] Gereksiz olarak yüksek sesle bağırıp çağırma
   • "Cıyak cıyak bir dudu yaygarası, herkesi yerinden sıçrattı." (Sermet Muhtar Alus)
   • "Gün geçmiyor ki evdeki kadınlardan biri, önüne bir ıslak şeker parçası düştüğünü görüp yaygarayı basmasın!" (Reşat Nuri Güntekin)
2. Şikâyet, sızlanma
   • "Bizim gazetecilerin bu yaygaraları bence de haklı." (Aka Gündüz)

MARMARA

...

ACIKARA

1. [isim] Sık, yuvarlak ve küçük taneli bir çeşit ekşi üzüm

FARFARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Çok konuşan
   • "Dalmış gülüp konuşmaya yüzlerce farfara / Yorgun kulaklarımda sürerken bu yaygara." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Ağzı kalabalık
3. Yüksek sesle konuşan
4. Çok övünen

CIZGARA

1. [isim] Toplu olarak Türk müziği icra edilirken kullanılan bir yaylı saz türü
   • "Saz takımında cızgara denilen ensiz, dikdörtgen bir kemanla santur da yer alır." (Salâh Birsel)