K ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında k olan 3 harfli 69 kelime var. K harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde k harfi olan kelimeler listesine ya da sonu k harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında k bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KOK

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Maden kömürünün damıtılmasıyla elde edilen, birleşiminde kömürden çok daha az oranda uçucu madde bulunan katı yakıt, kok kömürü

KAZ

1. [isim] Perde ayaklılardan, uzun, beyaz veya gri boyunlu, suda ve karada yaşayan, uçan, yabani veya evcil kuş (Anser)
2. [sıfat] Budala

KOZ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Ceviz
   • "Artık iki taraf da son kozlarını oynamak, sonlarının üzerine yürümek zorunda idiler." (Tarık Buğra)
   • "Mümeyyiz Efendi varsın bekçi ile kozunu pay etsin..." (Reşat Nuri Güntekin)
2. İskambil oyunlarında diğer kâğıtları alabilen, onlara üstün tutulan belirli renk ve işaretteki kâğıt
   • "Zavallının iratlarında oturan kiracılarla uğraşarak kırmadığı koz, çevirmediği dolap kalmıyordu." (Ömer Seyfettin)
3. Başarı fırsatı olan elverişli durum, saldırış ve savunma fırsatı
   • "Başvurduğu bu olağanüstü tabiyede varlığını değil, yokluğunu koz olarak kullanmıştır." (Haldun Taner)
4. Karşısındakini alt edecek etkili şey

KIL

1. [isim] Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı
   • "Hikmet Bey yaman adam, dikkat ettim, hiç istifini bozmadı, kılı kıpırdamadı." (Haldun Taner)
   • "Senin gibi kılı kırk yaran bir kıza name beğendirme başarısından dolayı sevgiliniz beyefendiyi kutlarım." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Her şeyi kılıfına uydurduktan sonra kılına halel gelmez." (Muammer İzgü)
   • "Yüzlerce Berlinli kendisini seyrediyormuş gibi kılını kıpırdatmadan resim yapardı." (Salâh Birsel)
2. Keçi tüyü
3. [sıfat] Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan
   • "Kıl kilim."
   • "Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek." (H. Türküsü)
4. [sıfat] Huysuz, geçimsiz (kimse)
5. Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

KİM

1. [zamir] "Hangi kişi?" anlamında cümlede, özne, tümleç, nesne, yüklem görevinde kullanılan bir soru sözü
   • "Bunu kim söyledi?"
   • "Kim sesini çıkarırsa karşısında beni bulur." (Halit Ziya Uşaklıgil)
   • "Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında / Bir namazlık saltanatın olacak / Taht misali o musalla taşında." (Cahit Sıtkı Tarancı)
   • "Bambu ağacından takım kim, ben kim?" (Haldun Taner)

KÖZ

1. [isim] Küçük kor parçası

KUT

1. [isim] Mutluluk

KAT

1. [isim] Bir yapıda iki döşeme arasında yer alan daire veya odaların bütünü
   • "Yemekten sonra evin üst katında, ocaklı bir odaya çıktık." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Bir yüzey üzerine az veya çok kalın bir biçimde, düzgün olarak yayılmış bulunan şey
   • "Bir kat yufka, bir kat peynir."
3. Üst üste konulmuş şeylerden her biri, tabaka
4. Giyeceklerde takım
   • "Birer kat elbise ile kalacağız." (Aka Gündüz)
5. Apartman dairesi
6. Ön, yan
   • "Salim, Sait Faik'in Yaşar Nabi katındaki telif ücretini artırmakta büyük rol oynamıştır." (Salâh Birsel)
7. Huzur
8. Bükülen veya kıvrılan bir şeyin her kıvrımı
   • "Kumaşın katı."
9. Makam, mevki
10. Kez, defa, misil
    • "Bu, ondan iki kat pahalı."
11. Katman
12. Tekrarlanan bir sayının toplamı
    • "6, 9, 12 ve 15 sayıları 3 sayısının katlarındandır."

KIÇ

1. [isim] Kuyruk sokumu bölgesi, kaba et, popo, makat
2. Deniz teknelerinde art taraf
   • "Pantolonunu, ceketini fırlatır, kıç altındaki âdeta kamaramsı yere sokulur, düşünürdü." (Sait Faik Abasıyanık)
3. [sıfat] Arka bölümde olan
4. Bacak, ayak

KAK

1. [isim] Elma, armut vb. meyvelerin kurutulmuşu
   • "Armut kakı."
   • "Kayısı kakı."
2. [sıfat] Zayıf ve kuru (kimse)

KIN

1. [isim] Bıçak, kılıç vb. kesici araçların kabı
2. Buğdaygillerde olduğu gibi yapraklarda sapın bir bölümünü uzunlamasına saran, geniş dış bölüm

KER

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kuvvet, kudret

KIZ

1. [isim] Dişi çocuk
   • "Düşüncesi bu noktaya gelince birdenbire Azize'nin küçük kızını hatırladı." (Halide Edip Adıvar)
   • "Kız gibi oğlan."
   • "Sen kızı kandıracaksın, sonra kaynananla gidip kızı isteyeceksin." (Halide Edip Adıvar)
2. Bakire
   • "Bulursam namuslu bir kızla evleneceğim." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Yemekten sonra sürgün herifin aklını yoklamak için, kızım sana dedim, gelinim sen işit, demeye getirip sordu." (Kemal Tahir)
3. Üzerinde kadın resmi bulunan iskambil kâğıdı
   • "Karo kızı."
   • "Şimdi de kucağında evirip çevirdiği İngiliz malı, kız gibi mavzerine bakıyor, gözlerini ondan ayırmıyordu." (Tarık Buğra)
4. [ünlem] Dişi cinsten birine daha yaşlı biri tarafından kullanılan bir seslenme sözü

KEP

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Başlık, sipersiz şapka
2. Asker şapkası
3. Hemşirelerin giydiği başlık
4. Bazı törenlerde profesör ve öğrencilerin giydikleri özel başlık

KAN

1. [isim] Atardamar ve toplardamarların içinde dolaşarak hücrelerde özümleme, yadımlama görevlerini sağlayan plazma ve yuvarlardan oluşmuş kırmızı renkli sıvı
   • "Cebinden çıkardığı mendille ellerine bulaşan kanları silerek haykırdı." (Ömer Seyfettin)
   • "Kan başına çıkarmış zavallının ve hep bağırmak, bağırmak istermiş." (Peyami Safa)
   • "O görüntü gözlerimin önünde canlanınca kan beynime sıçrıyor, kendimi kaybediyorum." (Ahmet Ümit)
   • "Şimdiyse durum değişmiş, şu sazevinde oturanlar toprak için kan bile dökebilirlerdi." (Yahya Kemal)
2. Soy
   • "O da benim kanımdan."
   • "Her şeye karşın iş adamlığı kanına işlemişti." (Tahsin Yücel)

KİL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Islandığı zaman kolayca biçimlendirilebilen yumuşak ve yağlı toprak

KİŞ

...

KOT

1. [isim] Giysi yapılan bir tür mavi, kaba pamuklu kumaş, blucin
2. [sıfat] Bu kumaştan yapılan (giysi)
   • "Kot pantolon."

KİP

1. [isim] Fiillerde belirli bir zamanla birlikte konuşanın, dinleyenin ve hakkında konuşulanın, teklik veya çokluk olarak belirtilmiş biçimi, sıyga
2. Değişebilen, geçici nitelik, san karşıtı
   • "Bir maddenin biçimi bir kiptir, ağırlığı ise sanlarından biridir."
3. [sıfat] Uygun, tıpatıp gelen
4. [sıfat] Sağlam, dayanıklı
5. Örnek, kalıp

KET

Kelime Kökeni : Ermenice

1. [isim] Engel